Sluit jouw LVS nog wel aan op jouw onderwijsvisie?

Het is belangrijk dat je in je eigen organisatie gaat kijken: waar ervaren we knelpunten? Wat zijn belemmeringen die ervoor zorgen dat je je onderwijs toch net niet zo kunt vormgeven zoals je dat graag wil? ICT heeft een ondersteunende functie en mag niet een blok aan je been zijn op de weg naar waar je heen wil met je onderwijs. Het is belangrijk om dat in kaart te brengen.

Het is nog belangrijker om aan de gebruikers van je LVS te laten zien dat er meer mogelijkheden zijn. Dat mensen er zich bewust van zijn dat, zoals de dingen nu gaan, geen wet van meden en perzen is. Maar dat je daarin ook ontwikkelingen kunt maken door te kijken: wat zijn de mogelijkheden van andere software, van andere ICT-middelen om verder te komen?

Op elk device en in elke browser
Op onze school worden veel iPads gebruikt. Het is belangrijk dat zo’n systeem op elk device werkt. En ook in elke browser werkt. Dat je niet per se een bepaald type merk of applicatie nodig hebt om te kunnen draaien en overal in het systeem kunt. Dat kan met ons huidige systeem niet.

Koppelingen
Google is op allerlei manieren behoorlijk verankerd in onze organisatie. Je wil dat zo’n pakket als Google vlekkeloos samenwerkt met de andere software die je gebruikt. Die integratie is heel belangrijk. Daar hebben we ook belemmeringen gezien. Bijvoorbeeld leerlingen die spullen insturen die niet op de juiste manier terechtkomen in het systeem.

Verder de niet helemaal optimale koppeling met ons roosterprogramma Zermelo. Bij roosterwijzigingen en lesverplaatsingen verdwijnt het huiswerk. Dat is een heel groot punt van irritatie. Collega’s die voor weken huiswerk in het systeem hebben gezet en dat na afloop van een roosterwijziging verdwenen is. Een grote bron van irritatie.

Formatief handelen/ evalueren
Veel scholen zijn bezig te kijken: hoe gaan we om met formatief handelen/evalueren? In ons huidige systeem konden we dit niet op een prettige, voor ons goede manier vastleggen. We gingen kijken naar: hoe kunnen wij ontwikkelingen op het gebied van het eigenaarschap van onderwijs bij leerlingen leggen ondersteunen? Keuzewerktijd bijvoorbeeld, waarin we toch een probleem hadden met de koppeling met onze roosterapplicatie. Dat konden we net niet zo vormgeven zoals we willen.

Eén systeem
Iedereen werkt straks in één en hetzelfde systeem. Nu hebben wij een systeem waarbij de één via een browser werkt en de ander via een RDP. Het OOP heeft soms, als die met docenten in gesprek zijn, het idee dat ze met twee verschillende pakketten aan het werk zijn. Dat is voor de ondersteuning vaak niet handig.

Gebruikersgemak
Een systeem waar elke dag in wordt gewerkt, moet duidelijk zijn. Zonder uitleg moeten gebruikers snappen wat ze aan het doen zijn. Met een paar klikken moet je zijn waar je moet zijn. Dat is gebruiksvriendelijk.

Wensen
Als wij een wens hebben bij onze huidige partij die niet alleen bij ons, maar bij heel veel scholen speelt, hebben wij niet het gevoel dat deze actief wordt ontwikkeld of opgepakt. Bij Somtoday merken we dat de houding heel anders is. Ze werken echt met je samen en denken met je mee. Ze ontwikkelen ook met je mee.

Dat is enorm meegevallen, omdat je met de mensen in gesprek gaat over hoe zij ervaren hoe het nu gaat. Wat zijn jouw belemmeringen? Als je daar niet een alternatief voor hebt, dan kom je natuurlijk niet verder. Je moet twee dingen scheiden: het zien dat er een knelpunt is en vervolgens laten zien dat daar oplossingen voor zijn die misschien wel dichterbij liggen dan we met z’n allen denken. Als je mensen meeneemt in het traject van oriëntatie en vergelijking, dan wordt een vuurtje aangewakkerd en krijg je mensen enthousiast. De personen waarvan we weerstand verwachtten, waren na het oriëntatietraject juist geprikkeld. Ze zagen hoe het ook kan en voor hun werk misschien toch een verbetering is. 

Voor een eindverantwoordelijke ICT is het zijn werk om het ICT-stuk van de school te beheren en te onderhouden. Maar voor bijvoorbeeld een docent moeten natuurlijk wel uren vrijgemaakt worden. In ons geval zijn een deel van de onderwijstaken afgestoten. Dit biedt de docent dus de mogelijkheid om een deel van zijn tijd te steken in het implementatietraject. Iemand anders in de school neemt dus een klas over.

Je moet geen mensen aanwijzen die nog een stukje werkvulling nodig hebben. Je moet mensen aanwijzen die daar bewust voor gaan. En ja, het kost natuurlijk tijd en dus geld. De kosten gaan voor de baten uit, is hier natuurlijk het motto.

Er zit een voordeel in de licentiekosten, maar het was het belangrijkste dat het onderwijskundig aan zou sluiten.

Tot op heden, heel eerlijk, kunnen wij niet bedenken wat we anders gedaan hadden.

Veiligheid staat hoog op de agenda. Somtoday lanceert binnenkort een dashboard waarin je kunt zien welke koppelpartners welke gegevens ontvangen en welke collega’s welke data exporteren. Meer weten over deze module of over AVG binnen het onderwijs?

Op 20 mei organiseren wij een livestream waarin diverse experts met elkaar in discussie gaan over het belang van privacy en gegevensbescherming op scholen. Ook introduceren we onze AVG-module. Interesse?

Meld je aan voor de AVG Livestream

We draaien nu in de testomgeving en naarmate we verder gaan in het traject, wordt de data steeds meer kloppend. Het is een cyclisch proces waarbij we iedere keer weer proberen om de gegevens completer te krijgen. De ruis die erin zit, die altijd onlosmakelijk is verbonden met het overzetten van het ene databasesysteem naar het andere, verkleinen we zo veel mogelijk in een aantal stappen.

‘Moet ik als docent straks cijfers overtikken?’ ‘Gaan de logboek-items van leerlingen wel mee?’ ‘Raakt mijn huiswerk niet kwijt?’ Gelukkig is dit niet aan de orde, maar die vragen krijg je wel. En deze vragen creëren angst. ‘Kost het me extra tijd?’ Nou, in ieder geval niet in de vorm van gegevensoverdracht. Het is straks natuurlijk wel even wennen aan het nieuwe systeem.

Ja. Al in de oriëntatiefase. Je krijgt demonstraties van een partij die iets aan je wil verkopen en dat wordt natuurlijk op de meest zonnige manier neergezet. Dat is ook logisch. Dus je gaat even checken: dat wat verteld wordt, hoe hebben jullie dat ervaren?

Dat hoor je terug dat het allemaal wel meevalt, als je gaat overstappen. Dat het belangrijk is dat je een overstap met je hele organisatie draagt en daar moet je dus ook een projectgroep voor in het leven roepen, die het mandaat heeft om dat goed uit te kunnen voeren. En goed communiceren. Communiceren is het belangrijkste.

Als projectgroep zijn wij het aanspreekpunt. We communiceren naar alle lagen in de organisatie en nemen ook alle input mee. Als je namelijk over het huidige systeem gaat praten, dan komen de knelpunten wel naar boven. Mensen zeggen soms snel: het is goed zoals het nu is. Je komt erachter dat mensen vaak dingen zo doen, omdat ze jarenlang gewend zijn ze zo te doen. Samen ga je ze langs de meetlat leggen en inventariseer je: doen we het wel op de juiste manier? En toekomstgericht?
Als je hierover het gesprek aangaat, laat je zien dat er een perspectief is. Dat we voor de knelpunten oplossingen zien die ertoe bijdragen dat processen beter verlopen. En dat dit uiteindelijk ten goede komt aan het onderwijs dat je voor ogen hebt. Dat betekent in eerste instantie de ruif aan de mensen voorhouden van wat er ook mogelijk is en op die manier mensen enthousiasmeren voor alternatieven.

We versturen eens in de vier weken een nieuwsbulletin namens de projectgroep. Wat zijn we aan het doen? Waar staan we? Dat ze bijvoorbeeld ook zien: over een paar weken gaan we de zorgcoördinatoren uitnodigen voor een gesprek. Dat schept helderheid en verlicht eventuele zorgen.

We hebben een FAQ van de vragen die we hebben gehad. Zo zien alle medewerkers welke vragen aan de orde zijn geweest en welke antwoorden daarop geformuleerd zijn.